Voor het plan Klein Roessingh is een waterparagraaf opgesteld. Daarin wordt beschreven hoe er met het hemelwater wordt omgegaan.
Er mag geen hemelwater zonder meer op de riolering geloosd worden. Het hemelwater dat op de ontsluitingsweg valt en het water dat op de dakvlakken aan de straatzijde valt wordt opgeslagen in een systeem onder het wegdek. De opzet van dit al is dat het regenwater niet geloosd wordt op de riolering omdat het daarmee uit de omgeving weg stroomt maar dat het in de bodem geïnfiltreerd wordt om het grondwater op peil te houden.
Om dit mogelijk te maken is gekozen voor een Aquabase wegdek. Voor zover bekend wordt dit systeem in Deventer nog niet toegepast.
Onder het wegdek bevindt zich een pakket grof grind van ruim 30 cm. dik. Dit zit rondom opgesloten in een doorlatende doek. Daar bovenop ligt een dun laagje waterdoorlatend zand. In dit zandlaagje worden speciale betonklinkers gelegd, CO2 arm gebakken. Deze betonklinkers hebben aan de omtrek nokken waardoor er brede naden tussen de stenen ontstaan. Deze naden worden gevuld met een soort grit dat regenwater gemakkelijk laat passeren, vandaar de naam waterpasserende bestrating.
De ruimte tussen de brokken grind kunnen het water opslaan waarna het langzaam door de waterdoorlatende in de bodem kan infiltreren.
Het water van de dakvlakken grenzend aan de weg wordt ook opgeslagen onder de Aquabase weg om langzaam te kunnen infiltreren. Bij extreme regenbuien wordt het teveel aan water middels een overstort afgevoerd op de waterpartij die grenst aan het plan.
Het water dat op de achterste dakvlakken valt wordt opgeslagen in een ondergronds krattensysteem in de achtertuin waarna het ook weer de gelegenheid krijgt om de infiltreren in de bodem.